Peningafölsun

Mueller malar gull

 

Edward Mueller var góðlegur og lágvaxinn Ameríkani. Framkoma hans út á við bar engin merki þess að hann væri sérvitur, ótraustur eða útsmoginn.  Í augum vina og nágranna í New York var hann vinalegur, gamall maður sem hafði lifað friðsælu og viðburðasnauðu lífi sem húsvörður í sambýli í austurhluta New York. En það sem engum datt í hug, var að eftir að þessi vinalegi maður fór á eftirlaun tók hann upp fremur óvenjulega iðju.

 Mueller lét af störfum sem húsvörður árið 1937.  Eftir það fór hann að afla sér fjár í bókstaflegum skilningi. Hann var ekkjumaður, átti eina dóttur sem var gift en bjó fjarri honum, þannig að hann dvaldi að mestu leyti einsamall með hundinum sínum í lítilli íbúð við 96. stræti. Eftir misheppnaða tilraun sem skransali, festi hann kaup á gamalli prentvél og kom henni fyrir í íbúðinni sinni. Hann átti myndavél á þrífæti og gat keypt blek og annað tilheyrandi fyrir afganginn af sparifé sínu. Þar með var hann tilbúinn að framleiða fyrsta dollaraseðilinn sinn.

Mueller ljósmyndaði ósvikinn dollaraseðil og yfirfærði á glerplötu. Hann notaði ekki réttu tegundina af pappír og þess utan voru litasamsetningarnar rangar við framleiðslu á tilraunaseðlunum.  Því urðu þeir mjög grófir og viðvaningslegir. En hann hafði ekki áhyggjur af því. Hann vissi af reynslu að enginn færi að grandskoða 1 dollaraseðil. Kannski 5 dollaraseðil, já. Og örugglega 10 dollaraseðil – en ekki 1 dollaraseðil. Svo framarlega sem hann verslaði skynsamlega fyrir 1 dollaraseðlana, kæmist glæpur hans ekki upp, eða að minnsta kosti væri ekki hægt að rekja seðlana til hans.

Mueller fór út að ganga með hundinn á hverjum einasta degi á 96. stræti og kom við í matvöruverslun, bar eða sjoppu til að versla. Hann var mjög gætinn í innkaupum. Ef eitthvað kostaði t.d. 4 dollara, þá greiddi hann fyrir vöruna með þremur alvöru dollaraseðlum og einum seðli af eigin framleiðslu. Með þessari aðferð lét hann aldrei af hendi nema einn falsaðan seðil í hvert skipti sem hann verslaði. Og eftir að hafa verslað alls staðar við sína götu, færði hann út kvíarnar – og losaði sig við „Mueller-dollara“ í hvert skipti sem hann verslaði. 

 

Hvernig fór fyrir Mueller?

 

Þetta kaflabrot er úr hinu nýja sakamálatímariti SPENNU sem fæst í öllum bókabúðum.  Einnig er hægt að gerast áskrifandi að því í netfanginu [e-mail] (áskriftin er einungis fyrir greiðslukort og fæst tímartitið þá með 15% afslætti, á kr. 757 í stað 890-.  Sjá meira um SPENNU í greinunum hér að neðan.